اندر باب گوگلینگ

چه عادتیست این؟
چه رسمی شده است این، که میان جستجوهای پارسی در مورد کتابی آموزشی یا قطعه آهنگی کمیاب، وقتی به شوق یافتن مطلبت اینتر را میزنی و با این سرعت سرسام آور روی لینکهای مربوطه ات که هریکی به زیبایی واژگان مورد جستجوی تو را دارند کلیک میکنی، ناگاه به جاهایی هدایت میشوی که پراست ازتبلیغات

 النگوی فضایی، ساعت سامورایی، گلسر جادویی، خودکار دریایی

و تو لحظه ای اندیشه میکنی به واژگان گوگلینگت یا حتی با چشمانی گرد شده به محل تایپ برمیگردی که یقین پیدا کنی از آنچه چه نبشته کرده ای!!

ایراد از واژگان توست که به این سایتهای تبلیغاتی آمده ای یا سودجویی افراطی عده ایست که مدام وقتت را، انرژیت را،حجم اینترنتت را، به سخره میگیرند؟